این مردم شب زده
دیریست که هیچ راهی به سوی خانه نمی یابند
این شهر روان زده
در تکاپوی رسیدن به چیزی است
که نمی داند چیست
شهر در هرزگی ، در تب،در افقی مرده می راند
و در کف سرد باتلاق ها فرو می رود
مردم سادۀ ما ، دیریست
خواسته های ناچیز خود را
به روزهای آن سوی دنیا سپرده اند !
حالا سالهاست که در این دنیای زیبا !
هیچ میوه ای طعم بهشت نمی دهد
به گمانم بهشت نیز خوابی دست نیافتنی باشد
آه ...
که دیگر هیچ بابونه ای
مرا خوش بو نمی کند ....
در دنیایی همه رنگ٬
چه بی رنگ ٬ رنگ خوردن٬
رنگ بی رنگی داشتن٬
خود افتخاریست رنگین.
http://enseraf.blogsky.com/